هنگامی که پشت رایانه نشسته‌اید و بر روی صفحه کلید تایپ میکنید، فقط انگشتان و چشمان شما کار نمی‌کنند بلکه تمام اندام‌های بدن شما در حال فعالیت هستند. اما متاسفانه، علیرغم این واقعیت، این کار شما ورزش محسوب نمی‌شود.
گسترش روزافزون خدمات اینترنت و زمان زیادی که افراد به طور روزانه در فضای مجازی می‌گذرانند، مشکلات و بیماری‌های متعدد جسمی و روانی به همراه داشته است
در زیر به معرفی ده نمونه از شایع‌ترین آن‌ها می‌پردازیم.
امروزه در برخی از سیستم های صوتی و حتی کامپیوتر ها، شاهد درگاهی (Port) بنامSPDIF هستیم. ولی براستی این درگاه چیست و به چه کار می آید؟
بصورت خلاصه، SPDIF پروتوکل ارتباطی برای انتقال اطلاعات صوتی بصورت دیجیتال است. فرض کنید که شما یک منبع تولید صوت همانند یک کیبرد، در اختیار دارید و میخواهید صدای خروجی از آنرا بر روی یک سی دی (CD) یا یک رکوردر (Recorder) ضبط کنید. چه میکنید؟
با یک کابل صوتی، خروجی کیبرد خود را به ورودی رکوردر که میتواند یک کامپیوتر، سی دی رکوردر (CD Recorder) یا ام پی تری رکوردر (MP3 Recorder) باشد، متصل میکنید. حال سوال اینست که کیفیت خروجی همانطور که هست، توسط رکوردر ضبط میشود؟ جواب خیر است!
همواره ارتباط و اتصال ار طریق درگاه های آنالوگ، مشکلاتی همچون تولید نویز و افت کیفیت را به همراه داشته است. اگر کیبرد شما و همچنین رکوردر شما، هر دو مجهز به سامانه SPDIF باشند، با ارتباط از طریق SPDIF، مشکل تولید نویز و افت کیفیت بی معنی خواهد بود.
کلمه SPDIF، در اصل مخفف Sony/Philips Digital Interconnect Format است که برخی بنام Sony Philips Digital Interface نیز میشناسند. همچنین که از اسم این کلمه بر می آید، این پروتوکل ارتباطی توسط سونی و فیلیپس معرفی شده است که طبقIEC 60958 استاندارد شده است. استاندارد SPDIF، با کمی تغییر، بر طبق استاندارد قدیمی تری بنام AES/EBU است که در سیستم های صوتی حرفه ای مورد استفاده قرار میگرفت.
هم اکنون استاندارد SPDIF برای انتقال اطلاعات صوتی بین سی در رام (CD-ROM) و کامپیوتر و یا سیستم صوتی خانگی و سینمای خانوادگی و بسیاری از سیستم های صوتی دیجیتال و همچنین برخی از کیبرد ها و میکسر ها مورد استفاده قرار میگیرد.
این استاندارد بصورت ارتباط کواکسیال (Coaxial) با اتصال RCA و یا فیبر نوری با اتصال TOSLINK دیده میشود. شرایط ارتباط از نوع کواکسیال، ۷۵ اهم میباشد که بایستی برای ارتباط صحیح رعایت شود. فرکانس ارتباطی بصورت استاندارد ۴۸ کیلوهرتز است که در سی دی ها ۴۴٫۱ کیلوهرتز و در برخی سیستم های صوتی، از این مقدار نیز بیشتر است. این استاندارد یک ذوج کانال صوتی را انتقال میدهد، یا به عبارتی استریو است. اگر چه در بعضی از سینماهای خانگی و یا کامپیوترها بیشتر دو کانال توسط آن تعریف شده است. همچنین این ارتباط بر اساس ۲۰ بیت پایه گذاری شده است ولی کاربردهائی با ۱۶ بیت و یا ۲۴ بیت نیز برای آن ایجاد شده است.
